Ιστορία της Άνδρου

Ανδρος Ιστορία της Άνδρου

Στη σελίδα αυτή σάς παρουσιάζουμε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την Ιστορία της Άνδρου, τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε πριν αλλά και μετά την επίσκεψή σας σ’ αυτό τον υπέροχο τόπο με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν, την άγρια ομορφιά και τα καταπράσινα τοπία.

Οι Φοίνικες ήταν από τους πρώτους κατοίκους της Άνδρου. Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς, η πρωτεύουσα της Άνδρου ήταν η Φοινικική πόλη Άραδος, η οποία αργότερα πήρε το όνομα Άνδρος.

Στην περιοχή της Ζαγοράς αναπτύχθηκε ένας από τους σημαντικότερους πολιτισμούς του νησιού, ο οποίος άκμασε την περίοδο 900-700 π.Χ. Κατά τη διάρκεια της Αρχαϊκής, Κλασσικής και Ελληνιστικής περιόδου (600 π.Χ-199 μ.Χ) πρωτεύουσα του νησιού ήταν η Παλαιόπολη. Την περίοδο αυτή η Ανδρος ήταν γνωστή για τον πνευματικό και υλικό πλούτο της αλλά και για τη ναυτική δύναμή της.

Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου το νησί πέρασε μία περίοδο παρακμής ενώ σημείωσε μικρή άνοδο αμέσως μετά, κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας του Αδριανού. Κατά την αυτοκρατορία του Κωνσταντίνου η Άνδρος ανήκε στο Βυζάντιο.

Η ευημερία της περιοχής οφειλόταν στο εμπόριο μεταξοσκώληκα με το οποίο ασχολούνταν οι περισσότεροι κάτοικοι. Τα επάνω πατώματα των σπιτιών τους χρησιμοποιούνταν για την καλλιέργεια του μεταξοσκώληκα και την παραγωγή φίνων μεταξωτών υφασμάτων, τα οποία είχαν μεγάλη ζήτηση στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και της Ευρώπης. Επίσης, πολλοί ευρωπαίοι επιχειρηματίες επισκέπτονταν το νησί για να κάνουν τις συναλλαγές τους.

Μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους το 1204 μ.Χ., το Αιγαίο καταλήφθηκε από τους Βενετούς. Το νησί παρέμεινε κάτω από τον Βενετικό ζυγό και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Τούρκων. Οι Βενετοί είχαν χτίσει κάστρα, πύργους και παρατηρητήρια προκειμένου να προφυλάξουν το νησί από τους πειρατές και τους Τούρκους. Οι Τούρκοι όμως κατάφεραν να καταλάβουν το νησί της Άνδρου το 1566. Χάρη όμως σε προνόμια που ίσχυαν από την αρχή της κατοχής το νησί παρέμεινε αυτοδιοικούμενο.

Η λειτουργία των ελληνικών σχολείων στην Άνδρο ξεκίνησε τον 18ο αιώνα σε μία προσπάθεια του οθωμανικού καθεστώτος να παρουσιάσει ένα πιο φιλελεύθερο πρόσωπο. Στις εκκλησίες και τα μοναστήρια οι ιερείς και οι μοναχοί δίδασκαν την ελληνική γλώσσα καθώς και τις αξίες του ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Μαζί με το διαφωτισμό επήλθε και η πνευματική αναγέννηση με την μορφή του Θεόφιλου Καΐρη, ο οποίος ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στον πύργο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου στην Άνδρο, στις 10 Μαρτίου του 1821.

Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα εμφανίστηκε μια νέα αστική τάξη αποτελούμενη από τις οικογένειες εκείνων που ασχολούνταν με την ναυτιλία. Οι καπετάνιοι έγιναν πλοιοκτήτες και τα πλοία τους -με ονόματα που άρχιζαν με την λέξη ΑΝΔΡΟΣ κατά κύριο λόγο- έκαναν το όνομα της Άνδρου διάσημο σε όλο τον κόσμο.

Τα τελευταία 20 χρόνια, μαζί με τη ναυτιλία και τη γεωργία σημειώθηκε και μεγάλη ανάπτυξη στον τουριστικό τομέα, η οποία κορυφώθηκε την τελευταία δεκαετία.